بررسی بیان ژنهای گیرنده نوری و ژنهای هدف مسیر پاسخ به تابش UV-B در جلبک Volvox carteri

نور مهمترین منبع انرژی برای موجودات فتوسنتزی است. پروتئین­های گیرنده نور قادرند تا طول موج­های خاصی از نور را دریافت کرده و مسیر انتقال سیگنال را آغاز نمایند. Volvox carteri جلبک سبز پرسلولی ساده با داشتن ویژگی­های منحصر­به ­فرد خود، به­عنوان مدل یوکاریوتی کمتر تکامل یافته برای مطالعه تکامل و توسعه گیرنده­ های نوری بسیار مناسب است. در پژوهش حاضر، اثر تابش (UV-B (0.056 mw.cm-2 بر بیان 13 ژن گیرنده نوری با استفاده از داده ­های RNA-Seq مورد بررسی قرار­گرفت. این گیرنده­ها برای نظارت بر نور و سازگاری فعالیت­های فیزیولوژیکی جلبک با تغییرات محیطی مورد نیاز هستند. بر اساس نتایج بدست آمده، در شدت پایین اشعه ماوراء بنفش، بیان ژن­های گیرنده­ نوری در سلول­های جنسی و غیرجنسی، در مقایسه با گروه­های کنترل، معنی­دار نشد. با این حال، مقایسه بیان این ژن­ها در این دو نوع سلول نشان داد که گیرنده­های نوری Phot، CRYp، ChR1-2، HKR1-4 و (VOP (VR1 الگوی بیان ویژه نوع سلول را نمایش می­دهند. در حالی­که بیان گیرنده­ های نوری UVR8، CRYd1-2 و CRYa در هر دو نوع سلول مشابه بود. به نظر می­رسد که به ­علت تجمع غالب رونوشت ژن­های هدف مسیر پاسخگو به UV-B در سلول­های غیرجنسی، احتمال دارد که UV-B به­طور غیر­مستقیم رونویسی ژن را در این موجود تحت تاثیر قرار­داده­باشد. الگوی پروفایل ترنسکریپتوم میان این دو نوع سلول که هم در مورد گیرنده ­های نوری و هم در بررسی ژن­های هدف مسیر پاسخگو به UV-B مشاهده شد؛ ماهیت متفاوت و تمایزیابی سلولی را در این جلبک نشان داد.